درمان جوش با خمیر دندان
درمان جوش با خمیر دندان برای بسیاری از افراد توجیه پذیر است چون باور دارند تاثیر خمیر دندان روی درمان جوش مثبت است. مضرات و خطرات از بین بردن جوش با خمیر دندان بیشتر از فواید آن است و اثر بخشی آن از لحاظ علمی تایید نشده است.
ممکن است استفاده از خمیر دندان یک روش درمانی موثر برای جوش به نظر آید، چون خمیر دندان حاوی مواد خشک کننده جوش و ترکیبات ضدباکتریایی است؛ اما خطرات ترکیبات موجود در خمیر دندان برای پوست، بیشتر از مزایای آن است.
در گذشته، خمیر دندان ها حاوی یک ماده ضدباکتری به نام «تریکلوزان» بودند. اما در سال ۲۰۱۷، انجمن غذا و داروی آمریکا (FDA)، استفاده از تریکلوزان را در شوینده ها و ضدعفونی کننده ممنوع اعلام کرد.
از اوایل سال ۲۰۱۹، خمیر دندانهای تجاری موجود، فاقد تریکلوزان هستند چون این ماده میتواند میزان هورمون تیروئید را کاهش دهد و منجر به مقاومت آنتیبیوتیکی شود.
ترکیبات خمیر دندان
خمیر دندان ترکیبات زیادی دارد که برای سلامت دندان مفید هستند؛ مانند:
- گلیسیرین
- سوربیتول
- کلسیم کربنات
- سدیم لوریل سولفات (SLS)
- سدیم بی کربنات (جوش شیرین)
بسیاری از این ترکیبات برای استفاده روی پوست بسیار نامناسب هستند.
خمیر دندان ممکن است پوست شما را تحریک یا خشک کند. این تاثیر منفی می تواند به طور مشخص برای افرادی که پوست خشک یا حساس دارند، خطرناک باشد؛ از بین بردن جوش با خمیر دندان بیشتر تاثیر منفی دارد.
داشتن پوست بسیار خشک می تواند تولید چربی اضافی را تحریک کند؛ که این امر می تواند منجر به ایجاد لکه ها و جوش های بیشتر شود.
بروز یک جوش جدید شب قبل از یک مهمانی یا یک مراسم مهم، یا تجربه جوش های سمجی که چند هفته باقی مانده اند، می تواند برای هرکسی آزار دهنده باشد.
در نظر داشته باشید که خمیر دندان گزینه مناسبی برای درمان جوش های شما نیست.
درمان جوش با داروهای موضعی و خوراکی
اگر به طور مرتب دچار جوش می شوید، می توانید داروهای بدون نسخه پزشک (OTC) یا داروهای با نسخه را امتحان کنید. اگرچه این داروها می توانند موثر باشند یا برای همه افراد مناسب نباشند و منجر به عوارض جانبی شوند.
برای پیدا کردن بهترین روش درمانی برای جوشهایتان، با پزشک یا متخصص پوست مشورت کنید.
درمان های بدون نسخه معمولا برای آکنه و جوش های خفیف تا متوسط موثر هستند. این درمان ها به شیوههای مختلفی از جمله ژل ها، کرم ها و پاک کننده ها وجود دارند و معمولا حاوی ترکیبات زیر هستند:
- اسید سالیسیلیک
- بنزوئیل پروکساید
- اسیدهای آلفا هیدروکسی
- سولفور
- قطران زغال سنگ
داروهای موضعی یا خوراکی
- ایزوترتینوئین خوراکی
- مینوسایکلین خوراکی
- ترتینوئین موضعی
- کلیندامایسین موضعی یا خوراکی
- آنتی بیوتیک های خوراکی
- قرص های خوراکی ضد بارداری
استفاده از خمیر دندان به عنوان درمان برای جوش و آکنه، ایده خوبی نیست. اگرچه خمیر دندان حاوی ترکیباتی است که دهان را تمیز نگه میدارد و از بیماری های مربوط به دندان جلوگیری میکند.
مواد شیمیایی موجود در خمیر دندان می توانند پوست را تحریک کنند. همچنین ممکن است منجر به خشکی پوست و در نتیجه تحریک غده های چربی موجود در صورت شود. تولید چربی اضافی ممکن است منجر به بروز جوشهای جدید یا تشدید جوش های فعلی شود.
